عشق امانت با ارزشی ست که هر کس آن را در قلبش نگه می دارد،

 برای همین است که هر وقت بخواهی عشقت را از کسی پس بگیری

 باید قلبش را بشکنی! 

به خاطر تو می توان چو کودکی لجوج، سلام معطر سیب ها را نادیده گرفت !

خانه ای خواهم ساخت

     سایه بانش همه عشق

          زیر پا فرش غرور

              و حصارش همه تکرار صفا

                 من در این تنهایی

                     لطف دیدار تو را می طلبم

از بس که نفس به یاد عشق تو زدم، یاد تو به جای نفسم می آید!

مرا صد بار هم از خود برانی دوستت دارم

به  زندان  خیانت  هم  کشانی دوستت دارم

چه سود از مهر ورزیدن چه حاصل از وفا کردن

مرا   لایق  بدانی     یا     ندانی    دوستت دارم

آن که چشمان تو را این همه زیبا می کرد

کاش  از  روز  ازل  فکر   دل  ما می کرد

                  یا نمی داد  به  تو این همه  زیبایی را

                  یا مرا در غم عشق تو شکیبا می کرد

در  میان  همگان   گشتم  و  عاشق  نشدم

 تو چه کردی که تو را دید م و دیوانه شدم

عشق کنار هم زیر باران ایستادن نیست ،

عشق این است که یکی برای دیگری چتری شود  و

دیگری هرگز نفهمد که چرا  خیس  نشد ! 

شنیده ام که شقایق ها هرگز نمی میرند ،

 پس تو را دوست می دارم تا مرگ شقایق ها عزیزم !

به دلم گفتم : عشق را خلاصه کن .

گفت : آغاز کسی باش که پایان تو باشد !